امروز پنجمین روزیه که من ومحمدجواد میریم مهدکودک .البته محمدجواد پیشرفتش خوب بوده از یکی از مربیا (خاله لیلی )خیلی خوشش اومده و کم کم داره از من جدا میشه و با بچه ها بازی میکنه.

منم سعی میکنم از تجربیات مدیر مهد (خانم م )استفاده کنم . به نظرم خانم م  عقاید خیلی جالبی تو تربیت بچه ها داره . مثلا بهم یاد داده که چه طور جلوی لجبازی و خواسته های نامعقول شیرین پسر وایسم واز گریه هاش نترسم .اتفاقا محمدجواد از وقتی قاطعیت منو دیده خیلی حرف گوش کن شده.

دیروز خودش کرایه ی تاکسی رو به آقای راننده داد .بچه ام خیلی ام سرزبون دار شده.

یه چیز جالب دیگه اینکه خانم م موقع خداحافظی به بچه ها جایزه میده که من خودم از این قسمت خیلی خوشم میاد.

تازه یه چیز جالبتر اینکه خانم م اصلا ازدواج نکرده(حدودا  ??) سالشه  وبا اینکه خودش بچه نداره رفتارش با بچه ها عالیه .

همسر امروز صبح قبل از اینکه بریم مهداز محل کارش زنگ زد و  گفت دلش برام تنگ شده خوشحالم که بعد از هفت سال زندگی مشترک اینو ازش میشنوم.

این روزا اینقدر سرم شلوغه که یادم رفته بود با خدا حرف بزنم.

خدایا منو ببخش که ناسپاس و فراموشکارم .منوببخش که نمازام بی روح و سرده منو ببخش که در شبانه روز برای همه کس وهمه چیز وقت می زارم الا برای تو که وقت رو آفریدی الا تو که خلقم کردی ونسبت بهم از پدر و مادر دلسوز تری.خدایا از تمامی گناهانی که تا بحال کرده ام عذر میخواهم وبرای جبران به یاری خودت محتاجم .معبودم چگونه در قیامت ودر گذرگاههای سخت تو را صدا بزنم حال اینکه در زندگیم تو را به حاشیه رانده ام وخود و هوای نفسم را در متن و پررنگ؟ خدایا اگر الان هم دلم به یاد تو متمایل شده از لطف توست مرا از ریا به دور کن و عباداتم را برای خودت خالص گردان.(آمین)

تا حالم عوض نشده میرم سراغ خدا اگه وقت شد برمیگردم.